قیر طبیعی از تبخیر تدریجی مواد فرار نفت خام موجود در اعماق زمین در برابر عوامل جوی ، به وجود می آید. پس از تبخیر ماده سیاهی که از آن برجای می ماند قیر طبیعی نام دارد. عمده ترین معادن قیر طبیعی در کشورهای کانادا، استرالیا، ونزوئلا، روسیه، ترینیداد، عراق و ایران وجود دارد.

در حقیقت قیر طبیعی مواد هیدروکربنی سنگینی هستند که بر اساس نحوه تشکیل، خواص فیزیکی، حلالیت در تتراکلریدکربن و ترکیب شیمیایی بهگروههای مختلف زیر تقسیم می شوند:

۱- پیروبیتیومن آسفالتیک (Asphaltic Pyro bitumen)

۲- پیروبیتیومن غیرآسفالتیک (Asphaltic Pyro bitumen Non)

۳- آسفالتیت (Asphalted) و غیره تقسیم بندی شده و این گروهها نیز خود به شعبه های مختلفی تقسیم بندی می شوند.

 قیر نوع آسفالتیت خود  به سه گروه گیلسونیت (Gilsonite)، گراهامیت (Grahamite) و گلانس پیچ (Glance pitch) تقسیم می گردند. گروه گیلسونیت از جمله مرغوبترین و مشهورترین گروههای قیر طبیعی می باشد. این ماده برحسب درصد خلوص و میزان عمر و غیره به حالتهای فیزیکی مایع، نیمه جامد و جامد یافت میشود. حلالیت انواع مختلف قیرطبیعی در حلال تتراکلریدکربن متفاوت است و برخی از انواع آن مستقیماً قابل استفاده بوده و برخی دیگر بایستی مورد فرآوری قرار گرفته و یا پس از اختلاط با قیر نفتی مورد استفاده قرار گیرد.